Vlaamse minderjarige op eigen vraag gestorven na slepende ziekte. Voor het eerst in ons land krijgt kind euthanasie.

Voor het eerst in ons land krijgt kind euthanasie. Het Nieuwsblad, 17 september 2016, door jom.

In alle stilte en discretie is voor het eerst in ons land een minderjarige overleden na euthanasie. Wettelijk gezien bestaat die mogelijkheid al sinds het voorjaar van 2014, maar nog nooit kwam het zover.
De arts die de euthanasie uitvoerde heeft deze week een dossier bezorgd aan de Federale Controle- en Evaluatiecommissie Euthanasie. Dat wordt bevestigd door onder anderen professor Wim Distelmans, voorzitter van de commissie. Het gaat om een Nederlandstalig dossier, wat erop wijst dat de euthanasie in Vlaanderen is uitgevoerd. Hoe oud de jongere was bij zijn dood, is niet geweten, wel dat hij of zij leed aan een terminale ziekte. België is het enige land ter wereld waar euthanasie mogelijk is voor álle minderjarigen. ­Enkel in Nederland is er een gelijkaardige regeling, maar daar kan het pas vanaf 12 jaar. De uitbreiding van de euthanasiewet uit 2002 is er intussen al tweeënhalf jaar. Sinds die goedkeuring is er felle kritiek uit binnen- en buitenland. Volgens professor ­Distelmans is die ­onterecht: “Alleen in erg uitzonderlijke en uitzichtloze ­gevallen is euthanasie bij een minder­jarige echt een optie.” Dat het zo lang geduurd heeft vooraleer de wet voor het eerst is toegepast, bewijst dat. “Er zijn gelukkig erg weinig kinderen die in aanmerking komen, maar dat betekent niet dat we hen het recht op een waardige dood mogen ontzeggen.” In de wet staat onder meer dat het de minderjarige zelf is die herhaaldelijk om euthanasie moet vragen. Er is ook formele toestemming nodig van de ­ouders.

Ogenblikken stilte voor de moedige minderjarige die - zo lang en zo vreselijk - geleden heeft van een ongeneselijk et hopeloze ziekte om euthanasie aan te vragen. Eveneens voor de ouders die de minderjarige al deze lange jaren liefdevol omringd en ondersteund hebben en compassievol formeel toestemming gegeven hebben voor deze euthanasie. Ook voor de dokter die de euthanasie uitgevoerd heeft want voor die ook is het moeilijk te aanvaarden en nog meolijker uit te voeren daad. Laat ons gebruik maken van deze ogenblikken stilte om over compassie en fysiek en psychisch lijden na te denken. Respect.