In the loving memory of Edith

Pierrot en Mady Vincke - De Bont,
haar ouders ;

Caroline Vincke,
Grégoire en Annick Vincke - Oriol,
Xavier en Ella Vincke - Ratovotiana,
haar zuster, haar broers en echtgenoten ;

Théo en Hugo Grégoire,
Abigaël Vincke,
Evansceno Vincke - Ratovotiana,
haar neven en nicht ;

hebben het groot verdriet u het overlijden aan te kondigen van
Édith VINCKE
geboren in Kinshasa op 24 november 1976 en op 3 november 2011 in Brussel overleden.

Edith rust in het Funerarium Jacquemin-Dubuisson-Herreman, Rue Emile de Brabant nr.1, 1370 Perwez, waar haar hulde kan gebracht worden op zaterdag 12 en zondag 13 november van 17u tot 19u.

De religieuze uitvaartplechtigheid vindt dinsdag 15 november om 10u plaats, in de Sint Hubert Kerk van Ramillies-Village, rue du Wayaux, nr.1, 1367, Ramillies. Bijeenkomst in de kerk..

Een receptie wordt dan vanaf 11u in de zaal "Le Saule" gehouden, Chaussée de Louvain nr. 4 te 5310 Eghezée.

Medeleven kunnen worden gestuurd naar de familie, 83, rue de Fagneton, 1367, Ramillies-Offus.

Deze mededeling dient als aankondiging.

Edith is deze donderdag 03 november 2011 slechts korte tijd voor haar 35e verjaardag van ons heengegaan.

Al vele jaren vocht Edith met grote moed om de onuitsprekelijke pijn in haar leven te overwinnen.

Met heldenmoed zocht ze een pad naar een vredig bestaan Met heel haar wezen wilde ze leven en ze deed alles om dat te bereiken. Met grenzeloze toewijding en vasthoudendheid - ondanks de regelmatige terugvallen - bleef ze in deze zoektocht volharden.

Erg open voor anderen was ze onlangs gestart met alfabetisering van volwassenen, een activiteit waarin ze een reden om te leven had gevonden.

De afgelopen dagen bouwde ze nog aan haar project om zich weer volledig in de maatschappij te integreren. Ze zocht een woning om zich te vestigen.

Maar afgelopen donderdag heeft het innerlijk kwaad de overhand gekregen en heeft ze een einde aan haar lijden gemaakt.

Als familie van Edith voeden we ons nu allen met de mooie herinneringen die ze heeft nagelaten. We herdenken een briljante jonge vrouw die van alles wilde proeven met zo vele gaven en kwaliteiten: kunstenaar, intelligent, meelevend, onbaatzuchtige, royaal en uniek. Haar geamuseerde blik op de dingen en de mensen was verrassend toepasselijk en scherp. Zelfs in haar diepste wanhoop kon haar gevoel voor humor ontwapenend zijn.

Al die jaren tijdens haar zoektocht naar geluk hebben we aan haar zijde mogen staan. Dat is voor ons een verrijking geweest van onze menselijkheid en we zijn haar hiervoor dankbaar.

Onze liefde voor haar neemt hier geen einde. Edith zal altijd bij ons blijven en in ons hart bewaren we een speciale plaats voor haar.

We onthouden vele gedeelde momenten, de blikken van verstandhouding, haar glimlach en knipoogjes, de zonsopgangen en -ondergangen die we samen beleefden, de sterrenhemels en regenbogen in de lucht die we samen bestudeerden, momenten waar woorden overbodig waren.

Ze rust nu eindelijk in vrede.

Mady en Pierrot, Caroline, Grégoire en Annick, Xavier en Ella, Théo, Hugo, Evans en Abigaël.