In the loving memory of Edith

Brussel, 3 november 2011.
Alsof het gisteren was.
Levendige herinneringen aan Edith.
Vanaf haar geboorte in Kinshasa op 24 november 1976.
Van haar eerste blikjes, eerste glimlachjes, eerste stapjes, eerste woordjes, haar eerste grappen, haar eerste dag op school, haar eerste verjaardag, haar vrienden en vriendinnen, activiteiten, passies, haar persoonlijkheid ...
Van onze familie maaltijden, onze weekends, onze vakanties, onze reizen, onze samenzijn’s avonden onder de blote hemel in België, in Vierves sur Viroin, in Zaïre, in het midden van Bas Kongo en van Mayumbe, onze einde jaar feesten onder de blote hemel, in Sénégal in het midden van de Ferlo, de Djoudj, de Niokolo Koba en in Bandia, onze zonsondergangen in Dakar ...
Zoveel herinneringen die onze overtuigingen voeden dat het leven mooi is.
En dan, alsof het per inbreking gebeurde, kwamen haar eerste twijfels, eerste slapeloosheid, eerste gedragsstoornissen, eerste suïcide poging, eerste zelfverminkingen, eerste opsluiting op haar verzoek, haar eerste verzoek te worden euthanaseerd, haar herhaalde aankondigingen dat zij suïcide ging plegen, haar herhaalde verzoeken geeuthanaseert te worden, haar succesvolle suïcide alleen in haar kamer in de psychiatrische instelling waar ze woonde ...
Vroeg vanmorgen, op de vooravond van de verjaardag van haar vertrek, voelde ik Edith in mijn oor fluisteren: ”Maak je geen zorgen meer over mij”. In een staat van geruststellend slaap hoorde ik haar mij uitnodigen elke dag te beseffen dat het leven de moeite waard is, suggereerde mij af te rijden van mijn existentiële twijfels die ergens in mijn gedachten nog zouden kunnen verstopt zijn.
Vreemd en vertederend Edith, altijd aan de anderen denken vooraleer zij zich zorgde maakte over haarzelf.
Profiteer van deze 3 november 2014 om enkele ogenblikken in gedachten te zijn met Edith en om haar advies waar te maken
Het leven is mooi, martel jezelf niet met spijt over het verleden of met angsten over het toekomst, leef vandaag de dag, geniet van de schoonheid van ieder moment.
Take care. Wees gelukkig. Geniet van elke ogenblik geluk die u door het leven geschonken wordt.
Pierrot, Edith’s papa